• 32 273 82 97

Poradnik 

F.A.Q

Nie sposób dokonać rzetelnej oceny jakości węgla nieuzbrojonym okiem. Oczywistością jest, że ważne parametry paliwa można określić wyłącznie w procesach badawczych. Niemniej dobry jakościowo węgiel posiada pewne znaki szczególne. Oto najprostsze zasady (pamiętajmy jednak, że nie zastępują one certyfikowanych badań):

  • im kolor węgla bardziej nasycony, a brykiet błyszczący, tym większa kaloryczność,
  • białe paski na bryłach węgla oznaczają przerost kamienia, co przekłada się na powstanie dodatkowego popiołu,
  • węgiel mokry utrudnia palenie, a jego waga rośnie, co wpływa na cenę.

Poten­cjalne pułapki przy zakupie węgla.

Wszyscy potencjalni klienci (poza mieszkańcami Śląska) mają dwie opcje zakupu węgla:

  • Zakup w skła­dzie opału, czyli lokal­nej insty­tu­cji han­dlu­ją­cej węglem, o mniej lub bar­dziej ugrun­to­wa­nej pozy­cji ryn­ko­wej i reno­mie. W praktyce oznacza firmę, w której dostawca i sprzedawca jest jednym podmiotem. Najczęściej oferują one węgiel prosto z kopalni, przeważnie niesortowany.
  • Zakup w skle­pach inter­ne­to­wych z opa­łem, które są coraz powszechniejsze, a ich ilość rośnie. W przypadku korzystania z ich oferty możemy liczyć na węgiel zgodny z parametrami, bowiem firmy go oferujące muszą dbać o renomę, którą w Internecie bardzo szybko można utracić. Pewnym problemem jest jednak wysoki koszt dostawy, który przy zamówieniu 2 – 3 ton sięga średnio kwoty 150 zł.

Niestety, pomimo wdrażania różnego rodzaju procedur wciąż można trafić na nieuczciwych dystrybutorów. Do najczęstszych działań o charakterze nielegalnym należą m.in.:

  • sprze­daż węgla zagra­nicz­nego (najczęściej gorszej jakości) jako polskiego,
  • fałszywe podnoszenie jego jakości,
  • odsiewanie (np. miału) i sprzedawanie go jako ekogroszku,
  • mieszanie miału z pia­skiem lub ziemią, lub dodawanie go do większych sortymentów,
  • oszustwa podczas ważenia.
  1. Zlo­ka­li­zuj składy węgla w oko­licy, co zwiększy możliwość kontroli jakości sprzedawanego paliwa, a także pozyskanie opinii dotyczących konkretnego sprzedawcy. Warto również korzystać z usług firm, które znajdują się bliżej stacji kolejowych – ten rodzaj transportu jest pewniejszy (trudniej zafałszować jakość węgla nim dostarczanego).
  2. Warto również przyjrzeć się ofercie sklepów inter­ne­towych. Coraz częściej dysponują one własnym transportem, co pozwala zrezygnować z usług kuriera (najczęściej kosztownego).
  3. Każdy skład węgla powinien - na życzenie klienta - okazać wszelkie certyfikaty dotyczące produktów oraz odpowiedzieć na wszystkie pytania dotyczące konkretnych parametrów, a także pochodzenia. Wszystkie odstępstwa od powyższych reguł powinny być dla kupującego sygnałem ostrzegawczym.
  4. By zminimalizować szanse na zakup węgla o zaniżonych parametrach, warto sprawdzić ceny interesującego nas produktu u różnych dostawców – w promieniu 50 km cena będzie bardzo podobna. Tym samym, każda zdecydowanie niższa, powinna wzbudzić nasze podejrzenia.
  5. Cennym jest możliwość przetestowania węgla kupując jego niewielkie ilości u różnych dystrybutorów. W ten prosty sposób można utwierdzić się w przekonaniu, co do właściwego wyboru. Jeżeli dystrybutor nie umożliwia takiego zakupu najczęściej ma coś do ukrycia.
  6. Dokonując zakupu między czerwcem a wrześniem (najlepiej w sierpniu) minimalizuje się szanse na zbyt dużą wilgotność węgla, a tym samym płaci tylko za paliwo, a nie wodę. Wybierajmy zatem moment, kiedy od 2 tygo­dni było bez­desz­czowo i słonecznie.
  7. Warto zaopatrzyć się w opał na cały sezon grzewczy. Kupując mniejsze ilości ryzykuje się koniecznością nabycia węgla zimą, który zanieczyszczony będzie pewnie śniegiem i błotem.
  8. Jeżeli to możliwe, zakupu powinno dokonywać się osobiście – możliwie kontrolując cały proces – od decyzji, przez ładowanie i ważenie, aż po dostawę.

Po zakupie.

  1. Jeżeli istnieje możliwość, a do tego sprzyjają warunki pogodowe, warto nabyty węgiel pozostawić na kilka dni pod gołym niebem, co pozwoli go dobrze wysuszyć.
  2. Przy­go­tuj miej­sce do skła­do­wa­nia węgla. Powinno ono być zada­szone i odizo­lo­wane prze­ciw­wil­go­ciowo od gruntu, a przy tym dobrze wentylowane.
  3. Warto roz­ważyć zapa­ko­wa­nie węgla do wor­ków, co ułatwia jego transport, a przy tym ogranicza powstawanie miału i pozwala zachować czystość w kotłowni.

Wydobycie węgla w Polsce (choć z roku na rok malejące) w porównaniu do innych europejskich krajów wciąż jest znaczące. Niemniej węgiel, który dystrybuowany jest na polskim rynku pochodzi z różnych stron świata. W związku z powyższym dzieli się je na:

  • węgiel polski, którym naj­czę­ściej jest węgiel kamienny. Zakładając, że jego dystrybutor jest uczciwy, będzie to paliwo dobrej jakości, którego wartość opałowa będzie oscylowała w okolicy 24 - 30MJ/kg.
  • węgiel czeski (tzw. młody węgiel), to paliwo plasujące się między węglem kamiennym a brunatnym, z akcentem położonym po stronie drugiego z nich. Wartość opałowa czeskiej odmiany jest mniejsza od polskiego węgla kamiennego o mniej więcej 1/4, co przekłada się również na mniejszą cenę – stąd jego spora popularność wśród nabywców.
  • węgiel rosyj­ski pomimo swej nazwy nie pochodzi wyłącznie z kopalni naszego wschodniego sąsiada, lecz również z Bia­ło­rusi, Kazach­stanu czy odległej Sybe­rii. Prze­waż­nie jest tań­szy od pol­skiego, jednak jego jakość bywa trudna do zweryfikowania, a dla niedoświadczonego nabywcy jest trudny do odróżnienia od polskiego.

Jakie zna­cze­nie ma pocho­dze­nie węgla?

Na powyższe pytanie odpowiedź również nie jest jednoznaczna. Węgiel z Czech z reguły jest nieco mniej kalo­ryczny od pol­skiego, ale z kolei spala się lepiej niż bru­natny. W związku z powyższym będzie odpowiednim rodzajem paliwa na cie­plej­sze dni zimy.

Węgle ze wschodu jakościowo są bardzo różne. Wbrew obie­go­wym opiniom, bywa on równie dobry jak nasz rodzimy. Jedynym problemem jest trudność związana z brakiem pewności w zakresie jego parametrów, bowiem droga, którą przebywa od kopalni do odbiorcy jest niezwykle długa, a tym samym szans na jego zafałszowanie jest więcej.

Podsumowując - węgle obcego pocho­dze­nia należy trak­to­wać z rezerwą i zadbać o spraw­dze­nie naj­prost­szych para­me­trów. Przed dużym zakupem warto nabyć próbkę.

Niestety nie, choć duża ilość sprzedawców zamiast wartości opałowej (czyli kaloryczności) podaje ciepło spalania, którego wartość jest zawsze większa i wygląda zdecydowanie bardziej atrakcyjnie w ofercie.

Niestety obie wartości nie są równoważne. Ciepło spalania to suma energii uwolnionej w procesie spalania węgla, ale także ulatującej w postaci pary wodnej, która dla użytkowników nie przedstawia żadnej wartości. W związku z powyższym - w procesie zakupu należy kierować się wyłącznie wartością opałową.

By dokonać właściwego wyboru węgla, warto posiadać podstawową wiedzę dotyczącą ich rodzajów.

Dwa podstawowe rodzaje to węgiel brunatny i kamienny.

  • Węgiel kamienny jest najpowszechniej stosowanym paliwem używanym do produkcji ciepła. Cechuje się intensywnie czarnym kolorem i dużą twardością. onadto w stosunku do węgla brunatnego zawiera większą ilość czystego węgla (75% – 90%), co przekłada się na większą kaloryczność.
  • Węgiel brunatny cechuje się dużo niższą wartością opałową (25% – 70%). Najłatwiej rozpoznać go po barwie – jest wyraźnie brązowy. Ponadto znakomicie chłonie wodę, co nie przekłada się niestety na jego wartość i jest jego największą wadą. Jest powszechnie stosowany w energetyce przemysłowej, choć ze względu na niską cenę również dość popularny wśród klientów detalicznych.

Jaki węgiel wybrać?

Najczęściej wybieranym paliwem stałym jest węgiel kamienny. Decyduje o tym przede wszystkim jego duża wartość opałowa. Wybierając węgiel brunatny należy pamiętać o jego wadach:

  • niskiej kaloryczności,
  • dużej ilości powstającego popiołu,
  • sporej zawartości wody (nawet do 50% wagi),
  • częstej konieczności napełniania zbiornika kotła.

Biorąc pod uwagę powyższe minusy, należy mieć świadomość, że niska cena nie zawsze jest w stanie je zrekompensować.

Węgiel kamienny.

Do zastosowań domowych nadają się trzy typy węgla kamiennego, które różnią się składem. W momencie dokonywania wyboru warto znać podstawowe pojęcia, które ułatwią nam zrozumienie konkretnych parametrów. Do najważniejszych należy spiekanie, czyli mięknięcie i łączenie się spalanego węgla w duże bryły, co powoduje powstawanie żużlu. Ten zaś może prowadzić do zaburzenia przepływu powietrza i wygaśnięcie kotła.

Wyróżniamy trzy typy węgla kamiennego:

  • typ 31 (płomienny), który wydziela mało gazów, nie spieka się, spala się długim i czystym płomieniem,
  • typ 32 (gazowo – płomienny), który wydziela więcej gazów, słabo się spieka i ma nieco wyższą wartość opałową,
  • typ 33 (gazowy), który cechuje się dużą wydajnością gazów i smoły, silne się spieka i ma jeszcze większa wartość opałową.

Jaki rodzaj węgla kamiennego wybrać?

Na powyższe pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy bowiem od preferencji użytkownika.

  • Typ 31 zapewnia bezproblemowe i czyste spalanie, jednak należy pogodzić się z niższą kalorycznością (około 24MJ/kg). Nadaje się idealnie do spalania w kotłach, które nie są w stanie pozyskać dodatkowej energii ze substancji smolistych czy gazowych.
  • Typ 32 umożliwia pozyskanie większej ilości energii przy założeniu, że nasz kocioł (koniecznie z rozbudowanym wymiennikiem i z górnym dostępem do paleniska) jest w stanie zamienić na nią powstające gazy (których ilość jest większa niż w typie 31).
  • Typ 33 – ze względu na dużą ilość powstającej smoły i gazu – nie jest powszechnie stosowany przez użytkowników detalicznych, bowiem ze względu na powyższe cechy może być niezwykle kłopotliwy w stosowaniu. Ponadto duża spiekalność utrudnia całkowite spalenie, a tym samym prowadzi do powstania żużlu.

Wszystkie typy o wartości równej 34 i wyższej użytkowane są wyłącznie w przemyśle i nie nadają się do użytku domowego.

Ciepło domowego zacisza - nawet w najbardziej mroźny dzień - jest jednym z najprzyjemniejszych doświadczeń, które w dzisiejszym świecie wydaje się standardem. To, czy stanie się naszym udziałem, zależne jest tylko od nas samych. Dlatego dokonując wyboru węgla, powinniśmy dokładnie zapoznać się z ofertą renomowanych dystrybutorów – nie koncentrując się jednak na cenie, a jakości oraz szukając między powyższymi zadowalającego kompromisu. Pamiętajmy – to my decydujemy o tym, w jakich warunkach spędzimy zimę.

Decydując się na zakup węgla czy innego paliwa, pierwszym aspektem, na który należy zwrócić uwagę jest nie cena, a jego kaloryczność. Jej definicja jest stosunkowo prosta, choć w domowych warunkach trudna do określenia.

Kaloryczność jest ilością ciepła zawartą w 1kg paliwa. Dla węgla kamiennego - wydobywanego i dystrybuowanego w Polsce - wynosi ok. 24-30MJ/kg, co jest równoważne 6,5–8,5kWh/kg.

Większość kupujących zadaje sobie pytanie, czy między mniejszą ilością lepszego a większą gorszego paliwa można postawić znak równości. Biorąc pod uwagę wykorzystanie całości - różnica może być stosunkowo niewielka. Pamiętać jednak należy o kilku ważnych aspektach związanych z wyborem drugiej opcji. Kupując paliwo o mniejszej kaloryczności trzeba liczyć się z pewnymi niedogodnościami:

  • utrudnionym rozpalaniem i podtrzymaniem ognia,
  • większą ilością popiołu, który trzeba regularnie usuwać,
  • częstszym załadunkiem kotła,
  • krótszym czasem palenia na jednym zasypie.

Wysoka kaloryczność węgla – poza oczywistymi zaletami - posiada również pewne wady, które nie są jednak w stanie przesłonić oczywistych plusów. Pamiętać jednak należy, że do całkowitego wykorzystania wartości energetycznej niezbędne jest posiadanie kotła o szerokich możliwościach konfiguracji. Wyższa kaloryczność węgla oznacza bowiem także większą ilość substancji gazowych i smolistych, które przy źle ustawionym kotle nie spalą się i energia, której mogły dostarczyć zostanie utracona.

Ponadto na efektywność dostarczania ciepła uzyskiwanego z wyżej wymienionego paliwa ma również wpływ temperatura zewnętrzna – im cieplej, tym bardziej kłopotliwe i mniej efektywne jest jego spalanie. Warto wtedy posiadać zapas paliwa o mniejszej kaloryczności. Umiejętne łączenie obu rodzajów paliwa prowadzi zarówno do oszczędności, jak i poprawy czystości kotła, co przekład się na wydłużenie jego żywotności.

Węgiel musi być ważony na legalizowanych (homologowanych, certyfikowanych) wagach, a ich wskazania powinny być widoczne dla kupującego. W związku z powyższym, klient powinien mieć możliwość bycia obecnym na każdym etapie transakcji.

  • Żądaj potwierdzenia jakości towaru (okazania certyfikatu).
  • Po dostawie sprawdź ilość dostarczonego węgla.
  • Zawsze wymagaj dokumentu określającego pochodzenie węgla (tzw. dowodu dostawy).
  • Zwróć uwagę na dostępność informacji dotyczącej parametrów cieplnych spalania (1) i wartości opałowej paliwa.
  • Firma sprzedająca węgiel musi posiadać kasę fiskalną i możliwość wystawienia faktury. Zgodnie z prawem konsumenta, tylko dzięki niej możesz reklamować towar, który nie spełnia Twoich oczekiwań.
  • Korzystaj z ofert firm, które oferują próbki węgla w workach. Dzięki temu sprawdzisz, czy paliwo odpowiada Twoim potrzebom oraz zapoznasz się z jakością obsługi.
  • Wybierając dystrybutora węgla, zasięgnij opinii – np. sąsiadów lub poszukaj informacji w Internecie. Zakup u sprawdzonego przedsiębiorcy minimalizuje ryzyko niezadowolenia.

(1) Ciepło spalania to parametr określany podczas analiz węgla w laboratorium. Częstą, lecz naganną praktyką jest wykorzystywanie w celach marketingowo-reklamowych wielkości wyższej od wartości opałowej o ok. 3-4 MJ/kg.

Nie sposób dokonać rzetelnej oceny jakości węgla nieuzbrojonym okiem. Oczywistością jest, że ważne parametry paliwa można określić wyłącznie w procesach badawczych. Niemniej dobry jakościowo węgiel posiada pewne znaki szczególne. Oto najprostsze zasady (pamiętajmy jednak, że nie zastępują one certyfikowanych badań):

  • im kolor węgla bardziej nasycony, a brykiet błyszczący, tym większa kaloryczność,
  • białe paski na bryłach węgla oznaczają przerost kamienia, co przekłada się na powstanie dodatkowego popiołu,
  • węgiel mokry utrudnia palenie, a jego waga rośnie, co wpływa na cenę.

Poten­cjalne pułapki przy zakupie węgla.

Wszyscy potencjalni klienci (poza mieszkańcami Śląska) mają dwie opcje zakupu węgla:

  • Zakup w skła­dzie opału, czyli lokal­nej insty­tu­cji han­dlu­ją­cej węglem, o mniej lub bar­dziej ugrun­to­wa­nej pozy­cji ryn­ko­wej i reno­mie. W praktyce oznacza firmę, w której dostawca i sprzedawca jest jednym podmiotem. Najczęściej oferują one węgiel prosto z kopalni, przeważnie niesortowany.
  • Zakup w skle­pach inter­ne­to­wych z opa­łem, które są coraz powszechniejsze, a ich ilość rośnie. W przypadku korzystania z ich oferty możemy liczyć na węgiel zgodny z parametrami, bowiem firmy go oferujące muszą dbać o renomę, którą w Internecie bardzo szybko można utracić. Pewnym problemem jest jednak wysoki koszt dostawy, który przy zamówieniu 2 – 3 ton sięga średnio kwoty 150 zł.

Niestety, pomimo wdrażania różnego rodzaju procedur wciąż można trafić na nieuczciwych dystrybutorów. Do najczęstszych działań o charakterze nielegalnym należą m.in.:

  • sprze­daż węgla zagra­nicz­nego (najczęściej gorszej jakości) jako polskiego,
  • fałszywe podnoszenie jego jakości,
  • odsiewanie (np. miału) i sprzedawanie go jako ekogroszku,
  • mieszanie miału z pia­skiem lub ziemią, lub dodawanie go do większych sortymentów,
  • oszustwa podczas ważenia.
  1. Zlo­ka­li­zuj składy węgla w oko­licy, co zwiększy możliwość kontroli jakości sprzedawanego paliwa, a także pozyskanie opinii dotyczących konkretnego sprzedawcy. Warto również korzystać z usług firm, które znajdują się bliżej stacji kolejowych – ten rodzaj transportu jest pewniejszy (trudniej zafałszować jakość węgla nim dostarczanego).
  2. Warto również przyjrzeć się ofercie sklepów inter­ne­towych. Coraz częściej dysponują one własnym transportem, co pozwala zrezygnować z usług kuriera (najczęściej kosztownego).
  3. Każdy skład węgla powinien - na życzenie klienta - okazać wszelkie certyfikaty dotyczące produktów oraz odpowiedzieć na wszystkie pytania dotyczące konkretnych parametrów, a także pochodzenia. Wszystkie odstępstwa od powyższych reguł powinny być dla kupującego sygnałem ostrzegawczym.
  4. By zminimalizować szanse na zakup węgla o zaniżonych parametrach, warto sprawdzić ceny interesującego nas produktu u różnych dostawców – w promieniu 50 km cena będzie bardzo podobna. Tym samym, każda zdecydowanie niższa, powinna wzbudzić nasze podejrzenia.
  5. Cennym jest możliwość przetestowania węgla kupując jego niewielkie ilości u różnych dystrybutorów. W ten prosty sposób można utwierdzić się w przekonaniu, co do właściwego wyboru. Jeżeli dystrybutor nie umożliwia takiego zakupu najczęściej ma coś do ukrycia.
  6. Dokonując zakupu między czerwcem a wrześniem (najlepiej w sierpniu) minimalizuje się szanse na zbyt dużą wilgotność węgla, a tym samym płaci tylko za paliwo, a nie wodę. Wybierajmy zatem moment, kiedy od 2 tygo­dni było bez­desz­czowo i słonecznie.
  7. Warto zaopatrzyć się w opał na cały sezon grzewczy. Kupując mniejsze ilości ryzykuje się koniecznością nabycia węgla zimą, który zanieczyszczony będzie pewnie śniegiem i błotem.
  8. Jeżeli to możliwe, zakupu powinno dokonywać się osobiście – możliwie kontrolując cały proces – od decyzji, przez ładowanie i ważenie, aż po dostawę.

Po zakupie.

  1. Jeżeli istnieje możliwość, a do tego sprzyjają warunki pogodowe, warto nabyty węgiel pozostawić na kilka dni pod gołym niebem, co pozwoli go dobrze wysuszyć.
  2. Przy­go­tuj miej­sce do skła­do­wa­nia węgla. Powinno ono być zada­szone i odizo­lo­wane prze­ciw­wil­go­ciowo od gruntu, a przy tym dobrze wentylowane.
  3. Warto roz­ważyć zapa­ko­wa­nie węgla do wor­ków, co ułatwia jego transport, a przy tym ogranicza powstawanie miału i pozwala zachować czystość w kotłowni.

Wydobycie węgla w Polsce (choć z roku na rok malejące) w porównaniu do innych europejskich krajów wciąż jest znaczące. Niemniej węgiel, który dystrybuowany jest na polskim rynku pochodzi z różnych stron świata. W związku z powyższym dzieli się je na:

  • węgiel polski, którym naj­czę­ściej jest węgiel kamienny. Zakładając, że jego dystrybutor jest uczciwy, będzie to paliwo dobrej jakości, którego wartość opałowa będzie oscylowała w okolicy 24 - 30MJ/kg.
  • węgiel czeski (tzw. młody węgiel), to paliwo plasujące się między węglem kamiennym a brunatnym, z akcentem położonym po stronie drugiego z nich. Wartość opałowa czeskiej odmiany jest mniejsza od polskiego węgla kamiennego o mniej więcej 1/4, co przekłada się również na mniejszą cenę – stąd jego spora popularność wśród nabywców.
  • węgiel rosyj­ski pomimo swej nazwy nie pochodzi wyłącznie z kopalni naszego wschodniego sąsiada, lecz również z Bia­ło­rusi, Kazach­stanu czy odległej Sybe­rii. Prze­waż­nie jest tań­szy od pol­skiego, jednak jego jakość bywa trudna do zweryfikowania, a dla niedoświadczonego nabywcy jest trudny do odróżnienia od polskiego.

Jakie zna­cze­nie ma pocho­dze­nie węgla?

Na powyższe pytanie odpowiedź również nie jest jednoznaczna. Węgiel z Czech z reguły jest nieco mniej kalo­ryczny od pol­skiego, ale z kolei spala się lepiej niż bru­natny. W związku z powyższym będzie odpowiednim rodzajem paliwa na cie­plej­sze dni zimy.

Węgle ze wschodu jakościowo są bardzo różne. Wbrew obie­go­wym opiniom, bywa on równie dobry jak nasz rodzimy. Jedynym problemem jest trudność związana z brakiem pewności w zakresie jego parametrów, bowiem droga, którą przebywa od kopalni do odbiorcy jest niezwykle długa, a tym samym szans na jego zafałszowanie jest więcej.

Podsumowując - węgle obcego pocho­dze­nia należy trak­to­wać z rezerwą i zadbać o spraw­dze­nie naj­prost­szych para­me­trów. Przed dużym zakupem warto nabyć próbkę.

Niestety nie, choć duża ilość sprzedawców zamiast wartości opałowej (czyli kaloryczności) podaje ciepło spalania, którego wartość jest zawsze większa i wygląda zdecydowanie bardziej atrakcyjnie w ofercie.

Niestety obie wartości nie są równoważne. Ciepło spalania to suma energii uwolnionej w procesie spalania węgla, ale także ulatującej w postaci pary wodnej, która dla użytkowników nie przedstawia żadnej wartości. W związku z powyższym - w procesie zakupu należy kierować się wyłącznie wartością opałową.

By dokonać właściwego wyboru węgla, warto posiadać podstawową wiedzę dotyczącą ich rodzajów.

Dwa podstawowe rodzaje to węgiel brunatny i kamienny.

  • Węgiel kamienny jest najpowszechniej stosowanym paliwem używanym do produkcji ciepła. Cechuje się intensywnie czarnym kolorem i dużą twardością. onadto w stosunku do węgla brunatnego zawiera większą ilość czystego węgla (75% – 90%), co przekłada się na większą kaloryczność.
  • Węgiel brunatny cechuje się dużo niższą wartością opałową (25% – 70%). Najłatwiej rozpoznać go po barwie – jest wyraźnie brązowy. Ponadto znakomicie chłonie wodę, co nie przekłada się niestety na jego wartość i jest jego największą wadą. Jest powszechnie stosowany w energetyce przemysłowej, choć ze względu na niską cenę również dość popularny wśród klientów detalicznych.

Jaki węgiel wybrać?

Najczęściej wybieranym paliwem stałym jest węgiel kamienny. Decyduje o tym przede wszystkim jego duża wartość opałowa. Wybierając węgiel brunatny należy pamiętać o jego wadach:

  • niskiej kaloryczności,
  • dużej ilości powstającego popiołu,
  • sporej zawartości wody (nawet do 50% wagi),
  • częstej konieczności napełniania zbiornika kotła.

Biorąc pod uwagę powyższe minusy, należy mieć świadomość, że niska cena nie zawsze jest w stanie je zrekompensować.

Węgiel kamienny.

Do zastosowań domowych nadają się trzy typy węgla kamiennego, które różnią się składem. W momencie dokonywania wyboru warto znać podstawowe pojęcia, które ułatwią nam zrozumienie konkretnych parametrów. Do najważniejszych należy spiekanie, czyli mięknięcie i łączenie się spalanego węgla w duże bryły, co powoduje powstawanie żużlu. Ten zaś może prowadzić do zaburzenia przepływu powietrza i wygaśnięcie kotła.

Wyróżniamy trzy typy węgla kamiennego:

  • typ 31 (płomienny), który wydziela mało gazów, nie spieka się, spala się długim i czystym płomieniem,
  • typ 32 (gazowo – płomienny), który wydziela więcej gazów, słabo się spieka i ma nieco wyższą wartość opałową,
  • typ 33 (gazowy), który cechuje się dużą wydajnością gazów i smoły, silne się spieka i ma jeszcze większa wartość opałową.

Jaki rodzaj węgla kamiennego wybrać?

Na powyższe pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy bowiem od preferencji użytkownika.

  • Typ 31 zapewnia bezproblemowe i czyste spalanie, jednak należy pogodzić się z niższą kalorycznością (około 24MJ/kg). Nadaje się idealnie do spalania w kotłach, które nie są w stanie pozyskać dodatkowej energii ze substancji smolistych czy gazowych.
  • Typ 32 umożliwia pozyskanie większej ilości energii przy założeniu, że nasz kocioł (koniecznie z rozbudowanym wymiennikiem i z górnym dostępem do paleniska) jest w stanie zamienić na nią powstające gazy (których ilość jest większa niż w typie 31).
  • Typ 33 – ze względu na dużą ilość powstającej smoły i gazu – nie jest powszechnie stosowany przez użytkowników detalicznych, bowiem ze względu na powyższe cechy może być niezwykle kłopotliwy w stosowaniu. Ponadto duża spiekalność utrudnia całkowite spalenie, a tym samym prowadzi do powstania żużlu.

Wszystkie typy o wartości równej 34 i wyższej użytkowane są wyłącznie w przemyśle i nie nadają się do użytku domowego.

Ciepło domowego zacisza - nawet w najbardziej mroźny dzień - jest jednym z najprzyjemniejszych doświadczeń, które w dzisiejszym świecie wydaje się standardem. To, czy stanie się naszym udziałem, zależne jest tylko od nas samych. Dlatego dokonując wyboru węgla, powinniśmy dokładnie zapoznać się z ofertą renomowanych dystrybutorów – nie koncentrując się jednak na cenie, a jakości oraz szukając między powyższymi zadowalającego kompromisu. Pamiętajmy – to my decydujemy o tym, w jakich warunkach spędzimy zimę.

Decydując się na zakup węgla czy innego paliwa, pierwszym aspektem, na który należy zwrócić uwagę jest nie cena, a jego kaloryczność. Jej definicja jest stosunkowo prosta, choć w domowych warunkach trudna do określenia.

Kaloryczność jest ilością ciepła zawartą w 1kg paliwa. Dla węgla kamiennego - wydobywanego i dystrybuowanego w Polsce - wynosi ok. 24-30MJ/kg, co jest równoważne 6,5–8,5kWh/kg.

Większość kupujących zadaje sobie pytanie, czy między mniejszą ilością lepszego a większą gorszego paliwa można postawić znak równości. Biorąc pod uwagę wykorzystanie całości - różnica może być stosunkowo niewielka. Pamiętać jednak należy o kilku ważnych aspektach związanych z wyborem drugiej opcji. Kupując paliwo o mniejszej kaloryczności trzeba liczyć się z pewnymi niedogodnościami:

  • utrudnionym rozpalaniem i podtrzymaniem ognia,
  • większą ilością popiołu, który trzeba regularnie usuwać,
  • częstszym załadunkiem kotła,
  • krótszym czasem palenia na jednym zasypie.

Wysoka kaloryczność węgla – poza oczywistymi zaletami - posiada również pewne wady, które nie są jednak w stanie przesłonić oczywistych plusów. Pamiętać jednak należy, że do całkowitego wykorzystania wartości energetycznej niezbędne jest posiadanie kotła o szerokich możliwościach konfiguracji. Wyższa kaloryczność węgla oznacza bowiem także większą ilość substancji gazowych i smolistych, które przy źle ustawionym kotle nie spalą się i energia, której mogły dostarczyć zostanie utracona.

Ponadto na efektywność dostarczania ciepła uzyskiwanego z wyżej wymienionego paliwa ma również wpływ temperatura zewnętrzna – im cieplej, tym bardziej kłopotliwe i mniej efektywne jest jego spalanie. Warto wtedy posiadać zapas paliwa o mniejszej kaloryczności. Umiejętne łączenie obu rodzajów paliwa prowadzi zarówno do oszczędności, jak i poprawy czystości kotła, co przekład się na wydłużenie jego żywotności.

Węgiel musi być ważony na legalizowanych (homologowanych, certyfikowanych) wagach, a ich wskazania powinny być widoczne dla kupującego. W związku z powyższym, klient powinien mieć możliwość bycia obecnym na każdym etapie transakcji.

  • Żądaj potwierdzenia jakości towaru (okazania certyfikatu).
  • Po dostawie sprawdź ilość dostarczonego węgla.
  • Zawsze wymagaj dokumentu określającego pochodzenie węgla (tzw. dowodu dostawy).
  • Zwróć uwagę na dostępność informacji dotyczącej parametrów cieplnych spalania (1) i wartości opałowej paliwa.
  • Firma sprzedająca węgiel musi posiadać kasę fiskalną i możliwość wystawienia faktury. Zgodnie z prawem konsumenta, tylko dzięki niej możesz reklamować towar, który nie spełnia Twoich oczekiwań.
  • Korzystaj z ofert firm, które oferują próbki węgla w workach. Dzięki temu sprawdzisz, czy paliwo odpowiada Twoim potrzebom oraz zapoznasz się z jakością obsługi.
  • Wybierając dystrybutora węgla, zasięgnij opinii – np. sąsiadów lub poszukaj informacji w Internecie. Zakup u sprawdzonego przedsiębiorcy minimalizuje ryzyko niezadowolenia.

(1) Ciepło spalania to parametr określany podczas analiz węgla w laboratorium. Częstą, lecz naganną praktyką jest wykorzystywanie w celach marketingowo-reklamowych wielkości wyższej od wartości opałowej o ok. 3-4 MJ/kg.